Wyobraźmy sobie system społeczny, w którym takie kategorie ekonomiczne jak: zysk, marża, popyt i podaż zastąpione są wartościami, takimi jak; zaufanie, współuczestnictwo, dzielenie się, pogłębianie relacji, zrównoważona gospodarka zasobami. Brzmi jak utopia? Pewnie tak. Witam w świecie sharing economy.
Warto jednak pamiętać, że myślenie utopijne generuje wiele pomysłów, które są siłą napędową wielkiego biznesu. Żyjemy w czasach technologicznej rewolucji, więc dlaczego jej efektem nie może być ekonomiczny przełom?
Krytycy współczesnej ekonomii, socjologowie, orędownicy kryptowalut (Bitcoin, Ethereum, że wymienię tylko te o największej kapitalizacji rynkowej), a nawet założyciele korporacji z obszaru nowych technologii mówią jednym głosem: żyjemy w czasach postępującego upadku tradycyjnej ekonomii.
Niewydolność współczesnego systemu finansowego najlepiej ilustrują: cykliczne kryzysy systemu bankowości, niesprawiedliwej dystrybucji zysków, nierówności społeczne, manipulacyjna polityka walutowa rządów, kulejąca solidarność społeczna i rozbudowany korporacjonizm. To wszystko może lub musi prowadzić prędzej czy później do kryzysu o wymiarze globalnym. Może nawet do krachu, którego efektem będzie przewartościowanie roli pieniądza w życiu każdego z nas.
Czy więc nowa globalna ekonomia jest potrzebna i możliwa? Czy rewolucja technologiczna, która wyniosła na szczyty takie urządzenia jak smartfon i takie technologie wymiany plików jak peer-to-peer (a zatem wykreowała nowe sposoby korzystania z własności intelektualnej i nowe relacje międzyludzkie) mogą zrewolucjonizować nasze podejście do posiadania, zysku, korzyści?
Gdy się z tobą wymieniam, stajesz mi się bliski
Przywołam dwie nieżyjące postaci, z których jedna nie miała nic wspólnego z ekonomią, a druga prezentowała poglądy, które przez lata były traktowane jako wyraz intelektualnego ekscentryzmu.
Pierwsza z nich to Bronisław Malinowski – wybitny polski przedwojenny badacz kultur, znany z monumentalnego dzieła „Życie seksualne dzikich”.
W swojej książce „Argonauci Zachodniego Pacyfiku” opisał on rytuał Kula, który polegał na tym, że członkowie plemion zamieszkujących Nową Gwineę, przemierzali wiele kilometrów, by wymienić się cennymi przedmiotami o charakterze religijnym. Wedle tego zwyczaju, każdy wartościowy przedmiot nie mógł być zbyt długo przetrzymywany, a jego właściciel miał obowiązek przekazania go innej osobie. Rytuał generował istotne zjawisko: tworzyły się silne międzyludzkie więzi oparte na szacunku. A to z kolei kreowało całą nową kulturę, której częścią była zasada wymiany dóbr.
Komputery nie mają ambicji
Drugą interesującą postacią, którą chcę przywołać jest amerykański futurolog, konstruktor, wynalazca Jacques Fresco, który zmarł w tym roku w wieku 101 lat. Postać barwna i niezwykła. W latach 60 stworzył projekt „Americana”, w którym „wrażliwe maszyny” będą chłodzić i czyścić całe miasta w reakcji na proces zanieczyszczania środowiska. Postulował technologię komunikacji między samochodami, tak by zapobiegać wypadkom. Darzył wielką czcią komputery, twierdząc, że są lepsze od ludzi, bo nie mają szkodliwych ambicji. Całe życie poświęcił bowiem na propagowanie ekonomii opartej na zasadzie darmowego i powszechnego dostępu do dóbr naturalnych. Twierdził, że na tym etapie rozwoju cywilizacji mamy wszystko, co potrzebne (zasoby naturalne i technologię komputerową) by tworzyć podwaliny nowej ekonomii.
Krytykując współczesny świat, mówił: „…Chciałbym zlikwidować wojny, ubóstwo i cierpienia ludzkie. Ale nie jest to możliwe w systemie monetarnym, w którym najbogatsze państwa kontrolują większość zasobów światowych. Widzę natomiast powtórzenie serii tych samych wydarzeń: wojny, biedy, recesji, boomu, wojny”.
Rozwiązaniem miałoby według niego być stworzenie systemu, w którym narody deklarują, że nasze zasoby: czyste powietrze i woda, ziemia uprawna, edukacja, opieka zdrowotna, energia i żywność tworzą rodzaj „wspólnego dziedzictwa” wszystkich ludzi, którzy mogą mieć dostęp do tych chronionych dóbr dzięki technologii komputerowej.
Nisza, która się rozrasta
U obu wymienionych myślicieli można znaleźć wątki, które obecne są we współczesnych trendach ekonomicznych. Proces wymiany dóbr, dzielenie się, skoncentrowanie się na dostępnych „tu i teraz” zasobach, położenie akcentu na budowanie więzi i poczucia grupowego zadowolenia – to wszystko znajdujemy w zjawisku, które określa się jako „sharing economy”.
Nie można w tym przypadku mówić już tylko o utopii. Mówimy o biznesowym trendzie wywodzącym się z początku wieku, z czasu kryzysu zwanego „internetową bańką”, kiedy to siła nabywcza ludzi znacznie zmalała – w Europie, ale przede wszystkim za Oceanem. Po latach, kiedy pionierzy pojawiali na rynku i z niego szybko znikali, dotarliśmy do sytuacji, w której wysoko skapitalizowane i rozpoznawalne marki ciągle się rozwijają, mając swoją wierną publiczność. Trend pod nazwą sharing economy, chociaż ciągle niszowy – biorąc pod uwagę jego udziały w rynku usług – zaczyna generować spore zainteresowanie zarówno konsumentów jak i innowacyjnie nastawionych biznesmenów.
Według artykułu o sharing economy na witrynie eMarketer.com tempo wzrostu całego rynku w USA w 2016 roku miało sięgnąć 22 procent z liczbą 12,6 milionów klientów i przewidywaniami, że w 2017 roku będzie to już 14,5 miliona osób. Do tych liczb należy jednak dodać dane o zakupach w sieci na takich witrynach jak: Pinterest czy Ebay do czego przyznawało się już 50 proc dorosłej populacji. Są to przecież witryny, które pozwalają ludziom łączyć się w trakcie zakupu produktów, po które nie trzeba wybierać się do tradycyjnego sklepu. I chociaż mówimy o zjawisku ciągle niszowym, to nie można mu odmówić już trwałości, dynamiki, wzrostu i mocy do zmiany nawyków konsumenckich.
Pieniądze, wygoda, wolny samochód
Za całym tym zjawiskiem stoją więc już poważne pieniądze, coraz to nowe organizacje, marketing i przede wszystkim ludzie, którzy – zakładając firmy – mają ambicję tworzenia nowych jakości.
Jedni z nich stawiają akcent ciągle na zyski i marżę (Uber), inni na pobudzanie lokalnej mikroprzedsiębiorczości (Etsy), jeszcze inni na relacje międzyludzkie i przyjemność (Airbnb). Ale są też inicjatywy mniej znane, zakorzenione na rynkach lokalnych, pozbawione wartości takiej, jaką jest globalność marki. Przykładem może być Streetbank w Wielkiej Brytanii, społeczność, której celem jest wymiana sprzętu AGD i przy okazji – wzajemne poznawanie się ludzi między sobą.
Wszystkie te inicjatywy mają cechy wspólne i posługują się podobnymi narzędziami do samorozwoju. Postrzegane razem, zaczynają tworzyć interesującą jakość rynkową, która jest wypadkową refleksji o niewydolności współczesnego systemu i powszechnego dostępu do najnowszych technologii: internetu, nowoczesnych aplikacji, sieci społecznościowych.
Wspólne jest też co innego – filozofia biznesu i system wartości. Składa się na nie poczucie, że każdy z nas dysponuje odpowiednimi zasobami, które może przekazywać innym. Zamiast eksploatacji dóbr wykorzystujemy nasze prywatne zasoby, „wolne moce” (wolny czas, wolne mieszkanie, wolny samochód) i na tej podstawie tworzymy konkretną ekonomiczną jakość. Oczywiście nie pozbawioną zysków. Przy czym konkurowanie zostaje zastąpione tu zaufaniem i partnerstwem, a walka o zyski – dzieleniem się.
Zaufanie jako podstawowa kategoria w marketingu, tutaj staje się pojęciem kluczowym. Być może nawet dużo głębszym, autentycznym i ekonomicznie opłacalnym dla każdego uczestnika-twórcy-konsumenta w tym biznesie. I to ono, wraz z user experience – potrzebą wygody i poczuciem bycia we wspólnocie – tworzy energię napędową dla całego trendu.
Zmienia się tu też model własnościowy i kapitałowy. Firma z obszaru sharing economy swoją pozycję rynkową buduje w z pozycji dostawcy narzędzia – aplikacji umożliwiającej komunikowanie się uczestników (wszystkich beneficjentów) procesu biznesowego, w którym oni uczestniczą.
Dziecko technologii
Ciekawe dla mnie są w opisywanym trendzie dwie zbieżności. W 2008 roku Apple uruchamia swoją platformę służącą wymianie aplikacji. I w tym samym roku przychodzi na świat firma, która jest dzisiaj jedną z najsilniejszych marek „sharing economy”, czyli airbnb. Na tym prostym zestawieniu widać, że nowa ekonomia jest dzieckiem filozofii „sharingu”, która na dobre obecna jest w internecie od 10 lat. Nie byłoby sharing economy bez internetu, wymiany plików p2p, freeware’u. Nie byłoby jej bez eksplozji portali społecznościowych, gdzie połączenia między ludźmi są generowane błyskawicznie, weryfikowalne i przekładają się na wielką mozaikę kontaktów, interesów i celów.
Nowa ekonomia jest częścią filozofii millenialsów, generacji C, dla których cały proces zakupowy odbywa się w internecie, a jego podstawowymi elementami są: marketing rekomendacji, wygoda, szybkość, cenowa konkurencyjność i używanie smartfonu do szukania usług i błyskawicznej za nie zapłaty.
Częścią tej filozofii jest swoisty minimalizm, który zakłada, że „posiadanie” zmieniam na „używanie”, „wypożyczanie” i „korzystanie”. Bez wątpienia zjawisko to jest także owocem nowego podejścia do przetwarzania danych. Bo przecież informacja o konsumencie, informacja dostarczana dobrowolnie przez niego samego – o sobie, swojej potrzebie, ale i zasobach – jest tu kluczowa.
Wreszcie, nie byłoby tego całego zamieszania bez podstawowego narzędzia, czyli aplikacji. Już o tym nie pamiętamy, ale popularność aplikacji pojmowanej jako konsumencki, codziennie używany software, to ostatnie dziesięć lat.
Tymczasem…
Jeden z polskich producentów piwa zasłynął ostatnio intensywną kampanią reklamową, której „key wordem”, „big idea” jest słowo „tymczasem” Myślę, że ono słowo dobrze oddaje istotę nowej ekonomii.
Tymczasowość, chwila, moment, stanowią tu podstawę tej koncepcji. Mam (chwilowo) wolne miejsce w samochodzie, wolny pokój w mieszkaniu, mam trochę wolnego czasu – dzielę się więc z tobą tym wszystkim, zarabiam na tym, a ty zarobisz w ten sam sposób udostępniając mi swoje identyczne zasoby. To pokazuje jak nietrwałość, zmienność, rozproszenie, dystopijność, a jednocześnie poszukiwanie więzi wspólnotowych mogą stworzyć konglomerat idei biznesowo policzalnych i atrakcyjnych nawet z punktu widzenia dużego kapitału.
Z drugiej strony obraz ten nie jest idylliczny. Podczas pisania tego tekstu w Portugalii trwały protesty pod hasłem „we hate tourists”. Ceny nieruchomości poszły straszliwie w górę, bo zamożni, często cudzoziemcy, masowo kupują mieszkania, które potem wynajmowane są przez Airbnb. Ma to ogromny, negatywny wpływ na lokalny rynek. Podobnie dzieje się w wielu miastach na świecie, gdzie protesty społeczne taksówkarzy doprowadzają do ograniczenia działania Ubera.
Mam też poczucie, że opisywane zjawisko – ciągle dynamicznie, zmieniające się, jest efektem faktu, że nowe technologie rzeczywiście tworzą rewolucję – dziejącą się, rozgrywającą się na naszych oczach. Uważam, że wielkie chwile biznesu spod znaku sharing economy są jeszcze przed nami.
YouTube: The rise of sharing economy
Powiązane artykuły:
– Czy gwarantowany dochód podstawowy będzie koniecznością?
– Tylko Bóg potrafi policzyć równie szybko, czyli świat komputerów kwantowych
– Machine Learning. Komputery nie są już niemowlętami
– Niewidzialna pajęczyna wokół nas, czyli Internet Rzeczy
– Blockchain – święty Graal systemu finansowgo?
– Upadek hierarchii, czyli kto właściwie rządzi w Twojej firmie
Janusz Plaka
to sa madre slowa
niestety miazdzaca wiekszosc rozumie „wealth redistribution” jako „zwiekszmy podatek dochodowy od osob fizycznych do 70% i dodajmy wincyj progow podatkowych”
nie spotkalem jeszcze ani jednego czlowieka z socjalistycznymi ciagatami ktory odroznia od siebie managera w korpo ktory dorobil sie paru/parunastu milionow i ma pare mieszkan od miliardera ktorego biznesy sa czescia jakiegos duopolu na cala europe centralno-wschodnia
dla socjalistow podzial jest prosty i dokladnie dwubiegunowy. Jestes albo BIEDNY albo BOGATY.
Najczesciej linia graniczna miedzy jednym a drugim to jakas wielokrotnosc dochodow samego socjalisty
np pracuje w zabce, zarabiam 2.500 netto
WIEC
„bogaty” to jest ktos to zarabia 4×2.500=10.000 i wiecej
W efekcie jedyne co sie dzieje w temacie redystrybucji to dalsze zrownywanie „dolnego 99.9%” spoleczenstwa. Dokladnie te same akcje ktore temu sluza (chocby wlasnie akgresywne zwiekszanie podatku dochodowego) prowadza do ZWIEKSZENIA rozwastwienia pomiedzy dolnym 99.9% a gornym 0.01%.
Dodam, ze to nie ten manager z korpo bedzie wlascicielem maszyn o ktorych mowi hawking. To ten miliarder.
TomK
Nanotechnologia i robotyzacja jest nieunikniona to bedzie 4 rewolucja przemyslowa Unia Europejska wydala rozporzadzenie zeby przygotować swoje kraje gdyz ludzi zastapia roboty to naturalna droga postepu..kiedy to bedzia za 20 -30 lat.Postep ma zawsze swoja cene…
Andrzej
Kapitalizm skończył się w 1913 roku, wprowadzeniem w USA podatku dochodowego.
A to, że młodzi ludzie mają mniej pieniędzy, to nie jest największy problem. Problemem jest to, że oni nie są w stanie zarobić więcej, bo są leniwi, rozpieszczeni i przekonani o swojej boskości, której rynek nie potrafi pojąć. Muszą też podziękować rodzicom, którzy żyją na ich koszt, żyjąc z kredytu, który socjalistyczne państwo zacznie spłacać, kiedy ich już nie będzie na tym świecie.
Avicenna
Moim zdaniem ekonomii współdzielenia nie ma. Pomysł może się zrodził takowy ale w rzeczywistości przejął go biznes żeby na tym zarobić. AirBnB miało Ci pozwolić na wynajem swojego mieszkania/pokoju, w rzeczywistości „inwestorzy” kupują mieszkania tylko pod to i używają bnb w celu ominięcia prawa żeby nie musieć być hotelem, tym samym psując rynek mieszkań. To samo z uberem.
Najbardziej dołuje mnie kwestia skuterów/hulajnóg/rowerów na minuty. W teorii potrzebujesz tylko podjechać do pracy takim skuterem to po co kupować swój? W praktyce minuty kosztują tak dużo że sporo taniej Cię wyjdzie jednak go kupić… Tak ma wyglądać ekonomia współdzielenia? Droższa niż kupić coś na własność?
Piotr
Takie dzielenie sie samochodem na spółkę wymyślono już 100 lat temu i nazywa się to taksówka. Zakup samochodu nie wiąże się tylko z jego godzinnym użytkowaniem ale także z świadomością posiadania i dyspozycji w kazdej chwili.
Nie każdy chce się dzielić nim z drugą osobą, choćby ze względów higienicznych. Podobnie nie chce się dzielić bielizną, żoną, meblami i psem.
Zwierzak
Największym problemem korporacji jest to, że na raz sprzedanym produkcji już nie zarabia. Na przykład jak ktoś kupi samochód, to płaci raz i może dowoli sobie to auto użytkować, może je odsprzedać komuś mnie zamożnemu, a jak będzie to auto szanował to pojeździ i 20 lat, a najgorsze ,że może ten samochód sam naprawiać (we własnym zakresie). Dla korporacji najbardziej opłacalne jest gdy konsument musi cały czas płacić za produkt, płacić za to że użytkuje, użytkowanie równoznaczne jest z płaceniem. Skoro takie „abonamenty” są mało korzystne dla konsumentów to jak działa mechanizm ich wprowadzania (upowszechniania)? Wykorzystywane jest w tym przypadku psychologiczne zjawisko znane jako „ograniczenie zasobów poznawczych”. Każdy człowiek ma ograniczone zasoby pamięci, koncentracji i uwagi, a współcześni ludzie muszą zmagać z podwyższonym tempem życia, ich uwaga i pamięć jest ciągle przeciążona, mają po prosu za dużo rzeczy do zrobienia, pracując w korporacji muszą odpisywać na setki bzdurnych maili , po pracy Internet i telewizja zasypują ich kolejnymi informacjami. Ludzi po prostu przestają sobie radzić z takim obciążeniem, W tym momencie proponuje im się „abonamenty” jako remedium na to całe przeciążenie .Biorąc samochód w abonamencie nie trzeba się martwić o przeglądy, ubezpieczenia i serwis, zapisywać terminów, porównywać ofert. Podobnie z abonamentem na komputer, konsument otrzyma w takim abonamencie serwis, pomoc on-line, konserwacje i ochronę antywirusową.
Piotr91AA
Wlasciciele mieszkań czy samochodów bardzo szybko staną się zależni od systemów tych korporacji a ich prawo własności zostanie na rzecz korporacji ograniczone. Wydarzy się ten sam scenariusz co w usługach przewozu osób, gdzie kierowcy gonią za własnym ogonem bez szansy na posiadanie taksówki na własność. To będzie takie samo szczęście jak booking.com dla hotelarzy. Z pt. widzenia zwykłych ludzi centralny system użyczenia własności doprowadzi do wiekszej koncentracji kapitału. O wspoldzieleniu się mogła by być mowa gdyby system sharingu był rozproszony i należał do wszystkich, którzy z niego korzystają.
Jacek Krasko
https://businessinsider.com.pl/finanse/makroekonomia/bankructwa-wypozyczalni-rowerow-w-chinach/s6pjnn4
„… Konkurencja stawała się coraz silniejsza i agresywna. Wypożyczalnie rowerów upadały – niektóre nie radząc sobie na rynku, inne padając ofiarami kradzieży i niszczenia sprzętu – nikt nie miał zamiaru sprzątać ulic z kolorowych, rdzewiejących jednośladów. Okazało się, że serwisowanie sprzętu przerasta koszty wypożyczania. ”
Jak w Chinach sharing economy she nie przyjmuje to gdzie się przyjmie?
Alibaba
Takie alternatywne formy wymiany dóbr i kapitału pozostają obecnie poza państwową kontrolą, co może rodzić liczne nadużycia i praktyki monopolistyczne. „Sukces” Google’a czy Facebooka wskazuje na to, że w biznesie opartym na globalnej wymianie danych często jeden gracz przejmuje wszystko. Monopol i wyzysk
JacekPlacek5
Super wpis. Gospodarka wymienna daje ludziom korzyści z używania „cudzych” rzeczy, takich jak samochody, mieszkania i inne własności, co pozwala na zagospodarowanie niewykorzystanych zasobów i ponowne ich użytkowanie, a to przyczynia się z kolei do dłuższego okresu ich eksploatowania. Dodatkowo na zmiany w postawach ludzi zaczęła wpływać idea rozwoju zrównoważonego, która spowodowała, że ludzie zaczęli kreować nowe źródła dochodu i unikać nadmiernych wydatków na dobra i usługi, stając się bardziej skłonni do efektywnego wykorzystywania posiadanych zasobów.
MJarosz99
Jesteśmy na początku bardzo ciekawej drogi. Jest to droga, z której raczej nie da się już zejść. Być może to wszystko, co się dzieje, jest powtórką historii Linuxa, który porzucił już wizerunek systemu stworzonego przez alternatywę i trafił do komercyjnych przedsięwzięć. Podobnie będzie z technologią blockchain – po czasie gorących dyskusji, stanie się standardem dla dużych firm, banków, a nawet rządów.
Andrzej23
Tu fajnie jest opisana cała technologia i jej wady:
https://plblog.kaspersky.com/bitcoin-blockchain-issues/7300/
Alibaba
Roboty nie zabiorą nam pracy, ale technologia mocno zmieni oblicze gospodarki oraz zatrudnienia. Jeśli odpowiednio się przygotujemy, cyfrowa transformacja realnie poprawi życie milionów ludzi na całym świecie, zaradzi globalnemu spadkowi wydajności i rosnącej nierówności dochodów.
Norbert Biedrzycki
AI stworzy również nowe miejsca pracy. Nie tylko zabierze
MJarosz99
Boimy się kreatywnego myślenia i eksperymentu. W Polsce możem wdrażać nową technologię i filozofię życia, ale wymaga to zupełnie nowego podejścia i trochę fantazji i odwagi. Musielibyśy otworzyć się tam na współpracę z wszystkimi innowatorami z całego świata. Możemy im tam stworzyć warunki do rozwoju. Eksportować swoją myśl itd. Czyli szeroko rozumiana kreatywność. Też uważam, że większość obaw jest bezzasadnych i blokuje nasze zdrowe myślenie o użyciu AI i przez to jesteśmy mało twórczy i bierni.
Alibaba
Shared economy vs blockchain. Argumenty za blockchain:
– Otwartoźródłowy kod – algorytm jest publicznie dostępny
– Zdecentralizowana wytwórczość – choć obecnie większość mocy obliczeniowej znajduje się w Chinach, to ani od zawsze tak nie było, ani też nie musi to tak pozostać
– Publiczny Blockchain – znamy kształt rozrachunkowy z przeszłości
– Dobrowolność uczestnictwa – to byłby jedyny środek płatniczy
Norbert Biedrzycki
Dziekuje za komentarz. Dziękuje za ciekawe spostrzeżenia i wartościowe uwagi
DCzaj
Money problems: why Finland has given up on the basic income dream
As Finland’s government calls time on a bold experiment in giving citizens cash, can others still attempt such utopian schemes?
https://www.theguardian.com/society/shortcuts/2018/apr/24/finland-given-up-on-the-basic-income-dream
Jacek Krasko
Ale co wtedy? Co nasz czeka? Socjalizm
Jacek Krasko
Finlandia może ten system testowac w Polsce. Na pewno znajdą się wolontariusze do testowania 560 Euro. Progam mógłby trwać nawet 20 lat aż do zebrania mnóstwa wyników.
Krzysztof C
Automatyzacji i cyfryzacji nie zatrzymasz. Jedyną szansę na zwiększanie zatrudnienia daje biurwokracja. Już dzisiaj sektor państwowy zatrudnia 4 razy więcej ludzi niż za PRL, gdy nie dało się niczego zrobić bez urzędnika i pieczątki.
Zwierzak
Wygląda na to że słynny eksperyment w Finlandii właśnie został zakończony po 2 latach. Dlaczego?
Zwierzak
Ten zrobił,kto skorzystał mawiali starożytni Rzymianie.Nie mam tu na mysli tych 2000 pasożytów wskazanych przez agencję do spraw ubezpieczeń społecznych.raczej skorzystają najbardziej Ci którzy bedą obiecywać darmochę ,ludziom którzy liczą na darmochę i uzyskają ich przychylność.wszystkie autorytety i wizjonerzy pochwalają ten projekt,jednak nic nie jest doskonałe. Wartałoby się zastanowić kto straci ,a więc wszyscy pracujący legalnie i płacący podatki ,także ci posiadający oszczędności w rozdawanej walucie. jak by się nie obrócić wczesne wstawanie, pracowitość,kreatywność czy racjonalne zarządzanie pięniedzmi odejdą do lamusa. większość dzieci i młodzieży w rubryce miejsce pracy na fb ma formułkę szlacha nie pracuje czy pierdole nie robie.stare już było idzie nowe , a tworzenie specjalnego środowiska dla homo sovieticus nazywane jest rozwiązaniem problemu zwiększonej automatyzacji siły roboczej. tu znowu wartałoby przypomnieć obawy młodopolskich dekadentów co stanie się z rzeszą woźniców gdy do powszechnego urzytku wejdzie kolej.to było ponad sto lat temu ówczesni nie zdawali sobie sprawy że bedzie można zarabiać np drąc ryja w lesie będąc przywiązanym do drzewa czy wysłuchiwaniu zwierzeń leżącego na kanapie.
Jacek Czyz
Nie wierzę w shared economy. Nie wierzę że ludzie będą mogli sobie zaufać i działać wspólnie dla lepszego świata
Adam T
Bye może to nie tylko ciekawa koncepcja ale po prostu przyszłość która nas czeka
Norbert Biedrzycki
Zdecydowanie przyszłość. Wymaga odwagi i zmiany sposobu myślenia o tym jak postrzegamy własność. Ale jeżeli dojrzejemy do tej koncepcji może np zmniejszyć konsumpcje
Jacek Czyz
Rewolucja przemysłowa doprowadziła do utraty pracy przez wiele tysięcy tkaczy, szwaczek i rzemieślników. Efektem był ruch luddystów, którzy walczyli z industrializacją przez niszczenie maszyn. Owszem, do obsługi nowych maszyn będzie potrzeba wielu specjalistów, ale uzyskanie kwalifikacji przez specjalistę kosztuje tym więcej czasu i pieniędzy im większe kwalifikacje posiada. Czy wielu z przykładowych kelnerów zastąpionych przez roboty zdoła zostać serwisantami tych robotów? W okresie przejściowym nie będzie tak łatwo. Pokazały to wydarzenia w latach dwudziestych dziewiętnastego wieku, gdy wielu luddystów straciło życie za niszczenie maszyn.
Norbert Biedrzycki
Global impact of automation. Up to 375 million workers may need to switch occupational categories in order to find work
AKieszko
Ciekawe ile z tych interesujących konceptów przetrwa następne 5-10 lat
JacekPaczka
Generacja C – z takim określeniem sie jeszcze nie spotkałem 🙂
Norbert Biedrzycki
26 million car-sharing members globally by 2020 (4m in 2014) and 415,000 shared vehicles (vs 75,000 in 2014). Impact on new cars sales by 0.7%
Norbert Biedrzycki
Airbnb bookings growth to 60 million by 2020 from 10 million today
Andrzej44
Bardzo interesujący artykuł. Ciekawe czy pozostanie to tylko ciekawostką jak wiele innych ruchów społecznych?
Norbert Biedrzycki
Zakładam że nie. Ludzie mają niesamowitą umiejętność samoorganizacji
Adam T
Co wiecej koncepcja ta przeżywa prawdziwy rozkwit i wbrew przypuszczeniom nie jest skierowana jedynie na turystów. Uważam że jest to pomysł, który zrewolucjonizuje XXI wiek, Dzięki internetowi praktycznie wszystko stało się chodliwym towarem. Możemy więc, na przykład, wynająć od kogoś garaż (parkatmyhouse.com) lub miejsce do pracy (desksurfing.net), wypożyczyć na jeden dzień jego samochód lub rower (lyft.me, spinlister.com), a nawet zalogować się odpłatnie do jego wifi.
Adam T
TO jest poprostu przyszłość. O ekonomii dzielonej i o tym, że dla wielu konsumentów ważniejszy jest dziś dostęp do czegoś niż posiadanie konkretnej rzeczy mówi się na Zachodzie gdzieś od czterech lat, w Polsce od dwóch. Ostatnio jednak informacje na temat tego zjawiska są zdecydowanie częstsze. Pojawiają się zarówno w kontekście rosnącej liczby oferowanych tego typu usług (m.in. carpooling, airbnb, uniiverse), jak i skali, którą osiągają (np. za pomocą serwisu kiva.org, od 2005 roku pożyczono już 350 milionów dolarów). Konsumpcja współdzielona to jeden z dominujących obecnie trendów.
Jacek Czyz
To jest mega interesujący eksperyment społeczny. Pytanie czy jesteśmy wystarczająco dojrzali?
Robert Kaczkowski
Ciekawy koncept, który nawet mi sie podoba: jesli chcesz więcej zarabiać to zacznij się dzielić 🙂
Jacek B2
Teraz wszyscy o tym mówią i piszą. Oczywiście że to temat aktualny i zmieniający naszą ekonomię. Pytanie czy się przyjmie szeroko czy pozostanie tylko ciekawostką
Grzegorz Wiatr
Tak jak wielu uważam że ekonomia dzielona to niesamowity koncept. Z przeprowadzonego przez PWC badania wynika, że około 40% dorosłych Polaków słyszało o serwisach, dzięki którym osoby prywatne odpłatnie świadczą usługi, np. BlaBlaCar, Airbnb, Uber, JadeZabiore, Polak Potrafi, itp., z czego 26% aktywnie z nich korzysta. Wśród respondentów najwięcej entuzjastów tej koncepcji to osoby młode w przedziale wiekowym 25–44 lata.
Norbert Biedrzycki
Dziekuje za przytoczone dane. W mojej ocenie coraz więcej ludzi widzi w tym koncepcie przyszłość. Co więcej, spotykam się z opiniami że nie warto kupować skoro można łatwiej i taniej się podzielić. Zresztą współdzielenie linii produkcyjnych pomiędzy przedsiębiorstwami produkcyjnymi to koncept z lat 80tych. Teraz ten koncept współdzielenia przechodzi na rynek „prywatny”.
Andrzej_Ko
Fundamentalnym kryterium dla charakterystyki obszaru ekonomii dzielenia się jest wykorzystanie rynku jako pośrednika. Konsumpcja oparta na dostępie może być bowiem realizowana na zasadach non-profit lub na zasadach rynkowych. Wówczas instytucja pośrednicząca przejawia motywacje ekonomiczne i zwykle pobiera od uczestników stworzonego rynku opłatę za użytkowanie i/bądź za przynależność do grona użytkowników i zwykle za pośrednictwem mobilnej aplikacji
Norbert Biedrzycki
Dokładnie tak. Obecna ewolucja rynku w znacznej mierze polega na pozbywaniu się pośredników, dystrybutorów, sieci handlowych …
TomaszK1
Magazyn „Time” określił konsumpcję współdzieloną mianem jednej z dziesięciu idei, które zmieniają świat. Obserwacja ekonomii dzielenia się w Polsce pozwala na wysunięcie wniosku, iż jest to obszar relatywnie nisko rozwinięty, choć o dużej dynamice wzrostu (świadczą o tym chociażby przyrosty użytkowników, takich serwisów jak Uber czy darmobranie.pl). Z uwagi na wczesny stan badań w tej materii trudno jednak określić, czy stoi za tym chęć ograniczania i równoważenia konsumpcji, czy też charakterystyczny dla krajów rozwijających się, motyw oszczędnościowy.
Norbert Biedrzycki
Zapewno jedno i drugie. Dodał bym to tego obecne ważny dla generacji C motyw social
DCzaj
Taaa… fajnie jest z punktu ludzi i to tylko na początku. Poczytajcie sobie jak Uber ciśnie ludzi w USA (w tej usłudze premium), albo jakie skutki są dla branży w której jednak regularnie pracują ludzie, przynosi podatki itd. Hotelarz, który nie ma obłożenia, bo ludzie pokoje wynajmują zwolni ludzi z pracy, a taksówkarze stracą robotę. Czy to takie super? Wątpię, gdy jesteś na ich miejscu. Poza tym sharing economy to de facto przerzucenie ryzyka i kosztów na podwykonawcę ze zgarnięciem zysków przez korpo. No po prostu super.
Norbert Biedrzycki
Nie powiem że te koszty społeczne mnie cieszą ale być może są to koszty społeczne postępu
Jacek Krasko
Sharing economy jest super i w dodatku generuje możliwość zarabiania na rzeczach które posiadamy bez oddawania wszystkiego wielkim korporacjom. Idealnym przykładem jest http://airbnb.com gdzie mogę zarabiać na własnym mieszkaniu czy https://drivesurfing.com gdzie mogę zarabiać na własnym samochodzie. To chyba jest najlepszy kierunek w jakim możemy iść w perspektywie następnych lat.
Krzysztof C
I znowu ciekawy artykuł. Koncepcja ciekawa, ale wróżę jej (przynajmniej w Polsce) podobny los jaki spotkał social lending. Kiedy czytam o tym co się dzieje z miejskimi rowerami we Wrocławiu to zastanawiam się jak bardzo skróci się okres życia współdzielonych przedmiotów i czy potencjalne zyski pokryją właścicielowi koszty takiej przyspieszonej amortyzacji.
Norbert Biedrzycki
Odnosi się Pan do zużycia? Obecnie prywatny stereotypowy samochód wykorzystywany jest głównie jako środek komunikacji z i do pracy i okazjonalnych wypadów w weekend. W tym modelu będzie raczej wykorzystywany przez cały czas. Czy wymusi to na producentach poprawę czasu życia takich np samochodów? Obecny czas życia to 3-4 lata